Soms is er helaas geen andere mogelijkheid dan je breiwerk weer uithalen. Als je dan een “life” lijntje hebt dan kun je de naalden uit je werk trekken, de steken los trekken en dan alles weer op naalden terug zetten. Heb je geen “life”lijntje dan zul je de steken terug moeten steken. Dit kun je doen door steken op dezelfde manier weer terug te halen net als dat ze gebreid zijn: steeds je linker naald onderin de voorste steek van de rechter naald steken, draad los trekken en dan de ingestoken steek naar de linkernaald. Maar als je nu de rechter naald steeds onderin de steek op de linkernaald zet en deze dan af laat glijden naar de rechter naald, zonder de draad los te trekken, ben je sneller. Als je iets van 10 steken hebt gedaan trek je alsnog je draad los.
De hier uitgelegde techniek is met name geschikt voor Continentaal breien. Dus voor degene die de draad vanuit de linkerhand gebruiken. Het maakt je bewegingen veel korter en gelijkmatiger. Het geheim zit hem puur in het altijd op dezelfde manier je draad om de naald slaan: onderlangs. Daarna bepaalt de manier van insteken en of je draad voor of achter je werk zit hoe het eindresultaat van de steek zal zijn. Het insteken vergt dus wat meer oplettendheid. Onderzoek vooraf ook hoe je breiwerk er nu eigenlijk uit moet zien. Hoe loopt je draad nu eigenlijk. Als je jezelf aanleert om ook je gevoel erbij te gebruiken weet je uiteindelijk vanzelf hoe je in moet steken en kost het geen moeite meer.
Net een filmpje gevonden, wat het uitlegt en het combination Knitting noemt. Zij werkt “met de klok mee” en “tegen de klok in”. Ik zeg: gewoon altijd onderlangs naar boven met de draad om de naald.
Als we leren breien draaien we bij het maken van de steken op verschillende manieren om de naald. Voor rechten achterop het werk onderlangs naar boven en bij averechten voorop het werk bovenlangs naar onderen. Waarom? In de volgende toer liggen de steken dan op dezelfde manier op de linker naald en dat kun je “makkelijk” uitleggen. Het resultaat is vaak wel dat in de gladde tricot dan meer verschil te zien is tussen de heen- en weergaande toeren.
Hier kun je wel wat aan doen. Zowel de rechte als de averechtse steken onderlangs om de naald leggen. Het resultaat is dan wel dat de steken op de andere kant iets anders om de naald liggen. De averechts te breien steek in de volgende toer ziet er vertrouwd uit, het pootje aan de voorkant van de naald zit rechts en loopt van rechtsonder naar linksboven:
Bij de rechtse steek (averecht in de vorige toer) is er wel iets veranderd, het pootje aan de voorkant van de naald zit links en loopt van rechtsboven naar linksonder.
Als je deze steek nu op de vertrouwde manier in zou steken (van links naar rechts door de voorste poot) dan zou je steek uiteindelijk gedraaid in je werk komen. Je tricot steek is niet meer zoals hij hoort te zijn:
Allemaal nette v-tjes boven elkaar. Bij gedraaide rechten ligt 1 van de 2 pootjes onderaan over de andere heen. Hoe kun je nou voorkomen dat je steken gedraaid recht worden? Simpel: steek je naald midden van voren naar achter. Dit levert bij de meest gebruikte breimethoden juist een gedraaide rechte op maar nu dus niet.
Breien in de rondte
Wat dan bij breien in de rondte? De steken liggen omgekeerd aan de bovenste foto’s. Rechten zullen als de averechte van hierboven liggen en dus zoals je als gewend bent. Je kunt de rechten nu op dezelfde manier breien: Van links naast de steek naar rechts door het voorste lusje en onderlangs omhalen.
De averechte steek ligt op de naald als de rechte van hierboven. Om deze ook in de goede v-vorm in je breiwerk te krijgen moet je deze dan achterlangs insteken, van middenachter naar rechtsvoor en dan onderlangs omhalen. Als je het niet erg vindt dat de binnenkant van je breiwerk gedraaide steken krijgt, dan brei je die gewoon door de voorste lus van links naar rechts middenvoor. Maakt voor mijn gevoel qua snelheid ook niet veel uit, maar de omslag routine blijft in elk geval onderlangs.
Short in English:
Flat knitting
For continental knitters (left hand yarn handling, pickers) especially: wrap your yarn for both purl and knit stitch from below around the knitting needle. This makes your stitches more even and less intensive to create. In flat your knit-stitches (Afb. 2) look like they are wrong on the needle in the next round. Purl (Afb,1) is the same.
In the round
The purls and knits will be positioned opposite to the flat. So knits can be knitted like always, purls need to be picked up from the middleback to the right front. Both the wraps are also from below.
Al een hele poos was ik geïntrigeerd door spinnen. Zo een mooi proces, van losse haren naar iets warms om te dragen. In de loop der jaren had ik al eens de hand weten te leggen op een spintol en daar wat pogingen mee ondernomen. Youtube was een goede vriend, maar niet goed genoeg om tot een ietwat bruikbaar resultaat te komen.
Dit jaar was ik weer op de handwerkbeurs in Zwolle en daar een workshop “Spinnen op het spinnewiel” gedaan bij Spinspul. Had ik ook gewoon in Almere kunnen doen, aangezien zij daar hun winkel hebben 😆. Maar goed, het gaf wel wat meer inzicht over hoe en wat. Niet dat het lukte hoor, verre van dat. Ik had ook zoiets dat is toch niets voor mijn. Maar natuurlijk bleef het kriebelen. Allerlei technieken onder de knie krijgen is toch wel mijn ding.
Dus toch maar eens rondkijken op Marktplaats of daar toevallig niet een goedkoop wiel te vinden was, want om nu 300 euro (ong. goedkoopste nieuw) uit te geven aan iets waarvan ik niet zeker was of ik het leuk zou vinden…
Ik kwam uiteindelijk een wieltje tegen voor 10 euro, leuk prijsje, leuk maatje. Dus tegen alle adviezen in, toch aangekocht. Er moest wat aan geknutseld worden om hem werkend te krijgen. Het remleertje en de stok verbinding waren niet meer super, dus deze voor in totaal 8 euro vervangen. Verder wat lijm op een paar plekken en alles zat weer redelijk in/aan elkaar.
Dit reparatie proces was eigenlijk een heel goed stuk om meer inzicht te krijgen tot het verkrijgen van een gesponnen draad.
Tijdens de reparatie veel filmpjes over wielen bekeken en daaruit geleerd dat
het een wiel is met Irish Tension: de band drijft de spoel aan,
het is een model Schippertje: compact en ideaal dus om een plaatsje te hebben op een schip,
De vlucht draait rond om de haartjes in elkaar te draaien en moet iets afgeremd worden om het getwijnde garen op de spoel te winden. Daar is het zwarte leertje voor,
Op de spoel zie je rechts twee gleuven. Hiermee bepaal je de snelheid waarmee je spoel rond draait.
Dit is dus mijn schippertje. Zoals je kunt zien moest er wat gebeuren:
Het remleertje was behoorlijk droog, dus maar gewoon vervangen.
om de trapstang op zijn plek te houden: klodder lijm met een zelf-geprinte 3d-ring ter afscherming richting de stang.
Het touwtje wat de trapstang aan de trapplank verbindt vernieuwd met een leren veter en een stukje schuimrubber zodat hij niet bij elke trap op de plank klapt.
De voorpoten zaten wat los: klodder lijm ertussen.
De vlucht (dat ding met de haakjes) was aan het linker uiteinde iets uit elkaar: klodder lijm ertussen.
Beetje hier en daar wat dingen smeren.
Alles bij elkaar niet al te spannend en nu doet hij het. Ok, niet echt optimaal maar op een oude fiets (spinnewiel dus) moet je het leren.
Zo ver, zo goed. Nu het spinnen…. Er moet een draaiing in de haren komen en dat ingedraaide stukje moet dan op een zeker moment naar de spoel. Ik had nog wat “bolletjes” Action (lont) wol liggen. De bedoeling was om er vilten bollen voor in de droger mee te maken, niet te duur en ingesponnen. Leuk dus voor mijn “vind ik het nu wel of niet leuk” experiment. En het is eigenlijk nog wel gelukt ook om er nog een beter idee over te krijgen 😀 Je kunt mijn eerste resultaat op de spoel zien: het blauw-witte garen. Verre van perfect maar het was in elk geval niet makkelijk meer uit elkaar te trekken.
Er zijn zeker 5 van die Action bolletjes doorgegaan voordat ik dit bereikte! Als je te veel/te lang trapt (waarbij je de vlucht rond laat gaan) voordat je de twijn in de haren over laat gaan zal het veel te veel in elkaar gaan krullen. Het wordt vreselijk strak en breekt dan vaak. Als je te weinig trapt komt er niet genoeg twijn in. Het komt dan wel op de spoel, maar als het dan breekt moet je wat van de spoel afhalen en dan heb je zo weer hele losse stukken waarin je ook ziet dat de twijn zo goed als ontbreekt.
Als je het remleertje te strak zet, draait de vlucht niet meer en moet je heel zwaar trappen. Als je dit te los zet komt je garen niet op de spoel.
Op het moment dat je de gedraaide draad iets vrijheid geeft remt de vlucht af en gaat het garen op de spoel.
Wat voor mij het makkelijkste werkte: Lont in de linkerhand op dezelfde plaats houden, met de rechter hand steeds een stukje eruit trekken. Met het uit de lont trekken gaat je rechter hand ook richting het wiel en kan het dus meteen op de spoel worden gedraaid. Ik heb mijn wiel niet supersnel draaiend, ongeveer 1 trap per seconde denk ik.
En het eerste getwijnde (2 draden in elkaar gedraaid) resultaat up-close:
Met een 2e kleinkind op komst moet er natuurlijk weer een boxkleed gemaakt worden.
Als het koud is zijn handschoenen een uitkomst. Zeker als de vingertoppen vrijblijven voor afdrukherkenning. In de loop van de tijd heb ik tunisch haken in het rond geleerd. Hiermee kun je 2 kleuren gebruiken waarvan 1 de buitenkleur is.
Een trui met kabels in roze.
Leuke knuffeldoekjes van het Kruidvat. Niet echt geschikt voor een baby trouwens, want het buitenste garen pluist heel erg.
Maar er zijn inmiddels nog meer leuke technieken bij gekomen. Wat dacht je van 3D printen? Bedenk wat je ook nodig hebt om iets met naald en draad te maken, zoals voor quilten. Een liniaaltje om makkelijk naad-afstanden te snijden, of vormpjes om op de stof te kunnen tekenen en dan aan elkaar te kunnen naaien. Bij DigiBij.nl kun je meer projecten vinden
Keuze 5: 5 dubbel punters (DPN), 1 gewone rondbreinaald of 1 van de 2 in combinatie met een korte (20 of 23 cm) rondbreinaald.
Keuze 6: Afhechten met breinaalden of met haaknaald
Je ziet het, maak je keuzes….
Uit deze keuzes heb ik de volgende gedaan:
Teen naar been: de voet vind ik het lastigste, hij kan maar klaar zijn. De opzet zorgt voor een mooiere afwerking als met minderen.
4 meerderen per toer: Hierdoor wordt de teen wat meer afgerond, 2 aan elke zijkant. Neem hiervoor het draadje op de naald wat tussen de 2 steken loopt. Steek de linker naald van achter naar voren en haal hem naar boven. Brei deze “steek” zoals je hem normaal zou breien. Dit is best strak en dus wat gehannes, zeker in het begin! Je kunt ook een draad bovenlangs om je naald leggen in de eerste toer en dan gedraaid recht breien in de volgende. Dit is ook heel makkelijk te onthouden: Zit er geen lusje, dan lusje maken. Is er een lusje dan lusje breien. Door de draad bovenlangs te leggen kun je hem ook iets strakker krijgen en sluit de steek goed aan in de rest van het breiwerk.
Fleegle hiel in combinatie met nep-hielflap: ik vind de hielflap heel mooi maar de fleegle hiel is een fijne manier van bouwen. De nep-hielflap heb ik gemaakt door een andere structuur te maken
Update aug. 2019: Toch maar lekker een hollandse hiel. Deze is makkelijker met een hoge wreef te verwerken en ik vind ze lekkerder zitten.
Continentaal (of Duits, Russisch, Noors) breien: geen omslagen waarbij je het werk los moet laten , maar elke keer de draad oppikken door de lus heen. Voor averecht moet ik hier nog wel steeds aan wennen, want je moet je linkerhand iets kantelen om de lus goed om de naald te houden. Rechten breien gaat echt al een heel stuk vlotter. De aanhouder wint, oefening baart kunst en zo….
Zorg ervoor dat je steken redelijk dicht bij de naaldpunten zitten en dat je werkdraad niet te straks wordt gehouden. Je steekt op normale manier in en draait de naald om de werkdraad. Haal hem door de lus naar voren.
Update aug. 2019: Inmiddels helemaal vertrouwd met continentaal :D. De averechten brei ik nu ook op de onderlangs omslaan manier. Hierdoor worden mijn steken gelijkmatiger en zijn heel snel te breien. Ze komen hier bij rondbreien omgekeerd op de naald te zitten. Zie ook Tricotsteek..Hoe dan?
Gewone rondbreinaald in combi met 20 cm rondbreinaald:
Voor het teenstuk opzetten is de lange (min. 80cm) rondbreinaald (of evt. 5DPN’s) noodzakelijk. Het draadje van de 20 is te kort om dubbel te vouwen en te lang om met 12 steken te beginnen. Het voordeel van DPN is dat je draad altijd dezelfde lus-grootte krijgt. Met een rondbreinaald kan je overgang iets los gaan zitten. Dit los je op door de eerste (2) steken, na een naaldwissel, iets strakker aan te trekken. Probeer een naald te vinden met een niet al te stugge kabel. Deze draait namelijk nog wel eens vervelend, waardoor het vasthouden van je breiwerk niet fijn is.
De techniek is te vinden onder de naam Magic Loop (niet te verwarren met Magic Ring die bij haken wordt gebruikt!)
Wisselen van naalden: Draai je werk. Trek nu aan de kabel die gebreid moet gaan worden, dan is nog goed zichtbaar welke het is en creëer je ruimte om de naald met de net gebreide steken door te kunnen trekken naar rechts. Zet je volgende steken goed op de naald en ga verder met breien.
Ga je, na de teenopzet, verder met 20 cm naalden heb je het voordeel dat je snel door kunt gaan. Geen naalden-wissel meer. Wil je straks je teen zijkanten mooi in lijn hebben met je hieldeel is het wel aan te raden om markers te gebruiken op deze lijn. Nadeel van de 20cm is dat je niet makkelijk kunt passen. De meeste voeten hebben meer dan 20 cm voetomtrek nodig. Verzeker je dus dat je steekverhouding accuraat is.
Het leuke van de lange rondbreinaald is dat je in principe 2 sokken tegelijk kunt breien. Dit scheelt je de helft aan naaldwisselingen. En ze worden allebei even lang.
Dit zijn mijn redenen om voor de diverse technieken te kiezen. Het is en blijft uit proberen wat jou het beste ligt en het meest aansprekende resultaat geeft
Ik vind sokken breien iets magisch hebben. Goede pasvorm is zo fijn. Jaren geleden heb ik sokken gebreid van katoen. 2 tegelijk op 1 naald maar op de 1 of andere manier was het dat toch niet helemaal en ben ik er mee gestopt.
Recent heb ik de 20cm/9″ naaldjes ontdekt. ZO FIJN! Continue in de rondte alsof het niets is. Heerlijk. Toen ik ook nog de Fleegle Heel ontdekte was het plaatje alsnog compleet.
Er is nog heel wat onderzoekswerk nodig tot ik ze helemaal perfect heb. Maar ik ben al aardig onderweg 😀
Alle ervaringen die ik ben tegengekomen en tijdens het breien bedacht heb, heb ik vertaald naar een webpagina welke automatisch de juiste steken/toeren aantallen voor je geeft bij de opgegeven maten. Je kunt kiezen uit een fleegleheel of een hielflap (met evt. hulp voor een verhoogde wreef). Klik hierom de pagina te bezoeken.
Ik heb laaang geleden leren breien van mijn moeder. Zij breide op lange rechte pennen die door de arm ondersteund werden. Dit is zeker bij zwaar/groot werk wel handig. Je hoeft niet het gewicht met alleen je handen te tillen. De draad wordt om de rechter hand gelegd en steken moeten gevormd worden door de draad om de naald te leggen. Het werk wordt dus elke keer los gelaten.
Mijn oma heeft ook heel veel gebreid: truien, vesten, knuffels en vast nog veel meer. Zij breide heel anders: de draad om de linker hand en de steken werden gevormd door met de naald de draad op te pikken en naar voren te halen. Deze vorm staat bekend als Continentaal, Duits, Noors, Russisch breien.
Het kostte me wat doorzettingsvermogen, maar uiteindelijk is het me gelukt om ook die manier van breien onder de knie te krijgen. De bewegingen zijn veel rustiger. Zeker met sokken breien een echte uitkomst.
Afb. 1
Afb. 2
